از دیشب....

دیشب تولد امیررضا بود- بد نبود-

مجید گیر داده بود به آرایش کردن من....به نظر خودم ولی خیلی نرمال بودم

خیلی وقتها سعی میکنم در محافل و مجالس متین باشم اما اصلا نمیتونم

نمیتونم مث محدثه ۱ جا بشینم و خیلی موقرانه میوه ام رو بخورم-حرف نزنم و متین باشم اصطلاحا

باید پاشم تزیین کنم- ارایش کنم- طراحی کنم- عکس بگیرم- بلندبلند جوری که مادر چپ نگاه کنه بخندم

هی برم بیام- جنب و جوش داشته باشم- با بچه ها باری کنم- سربه سر مجید بذارم  و ....

برامم مهم نیس اینجوری دلخواه دامادهای مثبت ابجی نیست

مهم نیس مجید از ارایش و قروفر خوشش نمیاد

مهم نیس من بعنوان یک دختر سنگین و متین تلقی نشم

من نمیتونم خودمو بخاطر طرز نگاه دیگران عوض کنم- نمیتونم باین خاطر بخودم سخت بگیرم

اونقدر اینکارو بکنم تا ۱ نفرمنو بپسنده و بشه همسر من

نه!

من همینم و باید همینگونه پذیرفته شم

برای جفت امیر و ابجیش هم شال و کلاه خریدم

زندگی من در عنفوان سی سالگی ام شده مثل زندگی ۱ روح جدید

وقتهایی که هدر میره

حرفهای الکی

کارهای روتین

و چشمی که باز میکنی و تو رو به پیری رهنمون میکنه

همین و دیگر هیچ